Popisivanje žrtava ratova je obaveza a ne moranje. Taj posao bi mogao biti uspešniji kada bi, pored ostalog, srodnici stradalih u ratovima na prostoru Jugoslavije pomagali naučno istraživačkim ustanovama i pojedincima kojima je to neka vrsta moralne obaveze prema precima.
Nedavno nam se obratila Vesna Miljković sa tvrdnjom da njenih rođaka stradalih u Drugom svetskom ratu nema u spiskovima žrtava. Ponudili smo joj da popuni naš elektronski formular i istoga dana dobili odgovor. Nama preostaje da ta dokumenta obznanimo na našem zvaničnom sajtu i unesemo u bazu podataka.
Prvi upitnik se odnosi na sveštenika Budimira Miljkovića iz Stopanje, simpatizera Jugoslovenske vojske u otadžbini koji je streljan u nemačkom logoru Banjica u Beogradu. Prema našim saznanjima pomenuti se nalazi na spisku stradalih: Logor Banjica Logoraši, I, Beograd 2009, 660.
Drugi upitnik odnosi se na Miodraga Nešića iz Kragujevca, koji nije upisan u žrtve zločina izvršenog 21. oktobra 1941. godine u Kragujevcu.
Muzej je ispunio svoju obavezu zahvaljujući saradnji sa potomcima stradalih.
