Danas smo posebno zadovoljni i zahvalni budući da smo našu muzejsku Zbirku umetničkih dela obogatili izuzetnim ostvarenjem velikog Nandora Glida (1924-1997), jednog od vodećih srpskih, jugoslovenskih i evropskih skulptora druge polovine XX veka. Njegova dela prepoznatljivog i autentičnog stila postavljena su u Mauthauzenu, Dahauu, ,,Jad Vašemu“… Prvo Glidovo delo u zbirci Muzeja žrtava genocida nosi naziv ,,Kolica“. Izvedeno je u bronzi, dimenzija 25 h 16 h 14 cm. Ovo izuzetno umetničko ostvarenje, koje do sada nije izvedeno u javnom prostoru, predstavlja prikaz kolica na kojima se nalaze trupla umorenih žrtava postradalih na mnogim gubilištima, odnosno zatočenika brojnih logora smrti na našim i širim evropskim prostorima u razdoblju Drugog svetskog rata. Sa ponosom naglašavamo i to da je celokupna sredstva za kupovinu ovog vrednog dela obezbedila Fondacija Muzeja žrtava genocida na čijem je čelu upravitelj g. Stanko Debeljaković. Fondacija je ovo delo otkupila od Gabriela i Daniela, sinova velikog Nandora Glida.
Nandor Glid je rođen 12. decembra 1924. godine u Subotici, u jevrejskoj porodici. Tokom Drugog svetskog rata izgubio je gotovo sve članove svoje porodice u nemačkim logorima. Spasio se pridruživši se Narodnooslobodilačkom pokretu. Tokom rata je nekoliko puta bio ranjen. Nakon završetka rata, 1945. godine upisao se u školu za primenjenu umetnost. Tokom školovanja dobio je prvu nagradu za portret „Student“ na Jugoslovenskom nivou. Godine 1948. upisao je Akademiju primenjenih umetnosti u Beogradu, a 1950. osvojio prvu nagradu za skulpturu. Godine 1951. diplomirao je u klasi profesora Radeta Stankovića i Marina Studina. Od kraja 1950-ih do kraja 1960-ih autor je spomenika u inostranstvu, a posle toga su njegova spomenička ostvarenja postavljana širom Jugoslavije. Bio je profesor Fakulteta primenjenih umetnosti i dizajna, a od 1985. do 1989. godine rektor Univerziteta umetnosti u Beogradu. Autor je mnogih spomenika od kojih su najznačajniji spomenik stradalim Jugoslovenima u logoru Mauthauzenu (Mauthauzen, 1958); spomenik stradalima u logoru Dahau (Dahau, 1968); spomenik „Sto za jednog“ (Kragujevac, 1980); Spomenik „Menora u plamenu” (Beograd, 1990)… Godine 1997, nakon njegove smrti, u Solunu je postavljeno njegovo delo „Menora u plamenu 2“.
